i can only say so much.
     
yanyan's stories. life as written by me.
Friday, June 30, 2006
Gawad Mag-aaral 2006

VO: Magandang gabi!. . . . .

(Pambungad na panalangin)


(entrance of colors)


(national anthem)


(Opening Number)



. . .

VO: Ang ating mga guro sa palatuntunan sa gabing ito, sina G.Aldrin Carlos at si Bb.Janalezza Morvena Esteban!

(enter hosts)



PERO TEKA LANG!!!!!!!!!!!!!!!


Dahil uso talaga ang uob, sipon at trangkaso ngayon. Mapapalitan ang isang host naten. At isang Ariane Astorga ang papalit. Waaaaaaaahhhh!.... gudluck naman saken! Kinakabahan ako sa totoo lang. Pero kakayanin natin to. =' S


Umiikot sautak ko ngayon ang mga kantang:
* Idasal Mo
* Kilos Tao
* Gawad Mag-aaral
* Noypi


Lord help me!

Wednesday, June 28, 2006
miyerkules

Ito ang mga bagay na dapat pag-isipan ko sa araw na ito:

  • Bakit kailangang may ipis pa sa mga tahanan?
  • Pwede ko bang akuin na lang ang sipon at sakit ng ulo ng nanay ko?
  • Kapag ubod ng arte ang katabi mo sa bus, magpigil ka dahil kung hindi baka masapak mo siya sa mukha at matauhan siya sa katotohanang hindi siya batang kolehiyala kaya dapat niyang ayusin ang pag-uugali niya! haha.
  • Pati mga maiingay na kaklase dapat ding pagtimpian lalo na kung mas marami sila kaysa sayo. hehe.
  • Huwag magtiwala sa lasa ng juice ng 10-Q. (blaah...)
  • Ang natural na color ay masaya sa paa.hahaha
  • Nagbigay ako ng tip kanina, aba himala ata.
  • Pinag-iisipan talaga dapat ang mga aplikante sa isang trabaho.(salamat Filipi2.wahehe)
  • Magpasalamat sa mga kaibigang nililibre ka ng pagpapa-print at pagpapa-enlarge ng proyekto sa ARTCOMP. hehe. Salamat Niko! ^_^
  • Paminsan-minsan, nakakatulong ang pagwawala at pagkanta sa videoke para gumaan ang mga problema sa buhay.
  • Masayang kanta ang "Upside-Down" ng A-Teens. =P
  • Magbaon ka ng payong kung sa tingin mo ay malaki ang chansang umulan!
  • Masarap ang mga tinda sa kalye (Siomai, kwek2x, camote cue!) kahit na umuulan.
  • Mag-ipon ng maraming enerhiya kapag may rehersal at prod. Kailangan ito.
  • Ang GAWAD MAG-AARAL ay isang napakahabang programa. Sana ay hindi mabagot ang mga manonood nito.
  • Nakakamis ang umawit. Haaay. Iniwan ko na ba yun? Ayoko.
  • Wala talagang magandang naidudulot ang sigawan sa kahit anumang gawain.
  • Ang taong p a g o d, umiidlip sa bus pauwi. ^_^
  • Bukas hanggang Biyernes, gagabihin pa rin ako ng uwi. Huhu..

  • Gutom na ba ako?
  • Mahuhuli na naman kaya ako sa klase bukas?
  • Magising kaya ako sa tamang oras?
  • Matulog na kaya ako?

TAMA!...

Tuesday, June 27, 2006
pleasant morning!

saglit lang to. gusto ko lang i-share ang magandang umaga ko ngayon. ^_^

8am ang class ko at ang masaya jan, mga 2 na ata ako nakatulog kagabi, este kanina pala. inalarm ko ang cel ko ng 5:45 at gumana naman ito. pero kahit na nagising ako, di ko siya pinansin. tila ba nakalimutan kong may pasok pala. hehe. paggising ko 6:45 na!!! eh hello?? para makarating ng 8sharp sa taft ay dapat umalis ako ng at least one hour before(while hoping na walang traffic yun ha). anyway.. edi ayun. grumpy na ang gising ko. sinisi ko silang lahat dahil hindi nila ako ginising. which i know is wrong. siguro pag alam mong kasalanan mo, at desperado ka, naghahanap ka lang talaga na masisisi. hehe. sori na. kala daw kasi ni mama, 11:40 ulit ang class ko.nyay. tapos kinailangan ko pang tumakbo sa tindahan para bumili ng dalawang piraso ng bond paper para sa intreco hw na ipprint ko pa lang(with matching pahabol na itlog na binili ko rin utos kc ni mama). tapos print print print!! pinakiusapan ko pa si Wilson(younger bro) na tapusin yung pagprint nung page2, kasi naligo na ko. gahol na sa oras eh. medyo nag-away pa kami non. pasaway kasi eh. basta aun. karipas ng galaw. pero, mga 730 na rin nun nung nakaalis ako ng bahay. gudluck nmn diba!.. huhuhu.. bad trip na talaga ko nun. tapos pagtingin ko sa cell ko. . .



NGEK! nagtext bigla si Ms.Latoja(intreco prof ko) di daw pla xa makakapasok today. wenk. so, walang first class! hindi ako late. ang aga ko pa nga for my second subject which starts at 940 pa eh. hehehe.. naguilty tuloy ako sa mga inaway ko kanina sa bahay. tsk tsk.. magsosori na lang ako kay mama pag-uwi ko.(which will be late dahil sa trabahong gmg, huhu)... ayun! edi masaya na ko!


tapos... sa south gate ako bumaba. kasi i luv walking sa may ampi pag umaga. parang ang fresh kasi ng feeling. nakakrelax. tska pag umaga, onti lng ang tao. ang saya talaga maglakad dun. da best. tapos punta na lang ako ng cybernook to do research. pero napadaan ako sa chapel at naisipan kong magpray na lang muna to nake the start of my day better. ang saya. parang gumaan ang loob ko. ganda pa nung music sa loob nung chapel. tapos, cybernook na! ayan. eto na ko sa kinauupuan ko ngayon!! tapos napadaan bigla si JPTej. usap ng onti bout church service. at eto, i have to go to class na. or else baka ma-late n nmn ako! waaaaaaahhhhh... hehe.. =P


ayun!.. so bale, my day started grumpily, pero it turned for the better naman!

good morning! ^_^

Sunday, June 25, 2006
tagpi-tagping kwento

Man is a being who is never contented.




That's a reason why perfect happiness is impossible to achieve. We are never contented. There are a lot of things we should be thankful for, but often times, we tend to disregard them because we fail to see them as bits of joy already rather, we only see those which we do not have still and therefore become restless, unsatisfied... sad.

Nasisira tuloy ang mga moment na dapat sana ay chine-cherish natin. Mali ito.

- - -

here's my script:


glance to the left. . .

think thoughts.

smile to self.

frown.

sigh.

look at the sky.

smile at the stars.

close eyes.

pray.

live life.


---

Nga pala, knina ang lakas ng ulan! grabe. di nmn nilipad ang bahay namen pero napaisip ako! hehehehe.jwk. oh, at naligo ako sa ulan ha! ang saya! . . .pero buti na lang tumila din ito. kumanta kasi ako, kaya tumigil xa.harharhar! ^_^ tapos ayun, bonding with Jave, Jules and Mark Lugtu. onting jamming, billiards na malupit(bano kmi ni mark!haha), kain, at reminiscing. naudlot nga lng ang pagtugtog namin sa studio kasi dami tao. grrrr. . . pero may videoke nmn cla jave eh. pwede n kming boyband ni ate jules! =P salamat nga pla sa dvd's na pinahiram sken ni jmsen! yehey!!! when do we meet again guys???

kahapon nmn. bonding with jp. after the Church Service Orientation, hinatid nya ko pauwi tapos kwentuhan na masaya.nakwento ko ang nakakagimbal na 5 out of 30 na score namen ni Toni sa Philper.. huhuhu... at ang pagsali nmin sa SoPhiA para sa extra grades!hehe...... then kumain kmi ng Jabee thank u jp! yey. tapos hatid nya ko ulit pauwi. oh.. pero earlier that day, bonding nmn kmi ni janna!! haha.. together with Jojo and Elaine. kumain kmi sa isang japanese resto sa tabi-tabi. at nagsisi ako dun sa coffee jelly thingie na binili ko! yaaack! it's like i only paid for one freakin scoop of ice cream.hehe.


di rin nmn ako mahilig sa bonding noh? ^_^


thinking about: last conversation knina sa fone.
feeling: sleepy.

Thursday, June 22, 2006
bruises and boredom.


Ok. So after some thought and a little blog-surfing, I've realized that my blog is slowly becoming a trash bin! I haven't been putting any senseful posts lately and most of them's just puzzling crap that only I could understand. Hehe.. For that, I would like to apologize.


-pause for a moment of silence-

Well then. I've also come to realize that I'm starting to hate the yellow thingie layout of this page. I never really liked the color yellow actually. (it reminds me too much of Cory Aquino) Though it struck me as cute before. (Maple, don't get me wrong ah.I appreciate it so much!hehe) It's just time for something new. So hopefully with a little help from Mr.Batallones we can conjure up something brand new. School's doing okay. It's not too fantastic nor is it too crappy. But that's just the problem! It's too mediocre. I find myself with nothing to look forward to in going to school. Damn. And please, don't tell me it's simply because of the lack of a love life! Hahaha.


Oh and I just have to share this! I'm always prepared for show-and-tell if you want. Last Friday, I had this stupid accident. I was going to my cabinet to fix some stuff but the problem was, my brother's "sofa-bed" was in the way(oh, and he was sleeping already too). So I had to step on his bed and try to avoid squishing my brother with my giant feet. Afterwards I was to step away from his bed already when he suddelny moved! Imagine me trying to step my left foot and him moving my foot aside just as it was going to touch the bed. So I lost my balance of course, and this resulted into me landing on one knee. kinda like this. . .


But unlike him, I had no knee-guards on. So the result was one MAJOR BRUISE! Damn it, coz I have a thing for bruises. I really hate them, and they really freak me out!.. Now this one's quite big and is still very visible until now. It's even growing creepier and creepier by the minute! Now it's no longer a big black spot. It turned purple even, and now morphed into dots, somewhat like how you'd imagine chicken skin! (teka nakakasuka na ba?) Hahaha. Wonder when it will disappear? Ironically, I'm currently wearing a short skirt. I think it's not that noticable anyway. Hehe.

GTG! . . . ^_^

Monday, June 19, 2006

questions i ask myself lately:
am i someone easy to forget?
. . . a shallow nobody with absolutely no personality whatsoever??
have i made no impact in anyone's life?
im lost.
why do i keep on playing it safe ???
why do i put so much importance on what others think?
sino nga ba ako?

? ? ?

Friday, June 16, 2006
umuulan na naman



Ang bilis natapos ng linggong 'to.

Di ko man lang namalayan na nasa dulo na naman pala ako uli.


Masaya naman ako nung nakaraang linggo.(Amen) May masayang mga nangyari eh. Sa totoo lang, masaya din naman ako kanina lang.(salamat jojo! busog! ^_^) Pero bakit ngayon, malungkot na ko?


Hindi kasi talaga ako magaling sa mga desisyon. Ang hirap mamili. Ang hirap mag-isip. Tapos nung naayos ko na ang plano ko, at kung kelan inaabangan ko na ang kinabukasang pinaghandaan, malalaman ko na lang bigla na. . . . . . . . . wala. Wala na. Sira na ang plano. Sayang ang lahat ng paghahanda ko. Sayang ang pagsasaalang-alang ko ng kinabukasan. Wag na. Ayoko na. Wala na lang akong pipiliin sa mga yun. Gagawa ako ng bagong plano na hindi ninyo alam. Hindi siya kasali. LeEche siya. At yung isa naman, kahit gustuhin ko, wag na lang siguro. . . May iba pa namang pagkakataon. Di muna kita iisipin. May mga susunod pa. Malapit na.


Lintek na mga pagsusulit yan. Yung iba hindi naman natutuloy.
Lintek na pagod. NAkakapagod. labo! hahaha...


Umuulan pa ngayon. Hala sige, dagdag sa lungkot, sa pagod, sa stress, pressure, disappointment, sa puyat, sa lahat na!!!..


Isa lang ang gamot saken ngayon.
Siya.

Tuesday, June 13, 2006
a need ZINC, vitamin C.. and some love. ^_^

i H A T E having a cold. . .


ugggghhhhh. . . .


*sniff*


it makes me feel so . . .


*sniff*


. . . s l o w
...it makes you feel like you're dying!
grrrrr...
************************************************
i'm happy! . . why? because!
i hate it when it rains. . .
i hate having to be unprepared. . .
i hate being late. . .
i luv how God works in mysterious ways. . .
i'll be ur friend. yun lang! [a]
i'll be ur friend. bat yun lang? =P [b]
i'm tired.
i want to get rid of this damn cold i have. grrrr.
i'm now officially the bad egg of the family! hmph.

Monday, June 12, 2006
filipi blog1

SA AKING MGA MAMBABASA:

‘Wag kayong magtaka kung makabasa kayo dito sa aking blog ng mga makabuluhang entry na medyo seryoso ang tema. Ito ay para sa aming klase sa Filipi2 sa ilalim ni Ginoong Rhod Nuncio. Maraming salamat sa pagtangkilik. ^_^

______________________________________

Bakit kailangan iintelektwalisa ang Filipino sa ating bansa?

Kung titingnan ang kalagayan ngayon ng Pilipinas at ikukumpara ito sa ibang mga bansa sa Asya, hindi maiiwasang malungkot, maawa o di kaya ay manghinayang. Sakali mang sabihin mo sa isang paslit na dati ay naging mas maunlad pa tayo sa mga bansang ito, malamang ay matawa pa ito at sabihing ikaw ay gumagawa lamang ng kakatwang kwento. Ngunit ito ang katotohanan, ang bansang Pilipinas na minsang nanguna sa Asya, ngayon ay isa na sa mga may pinakamababang lebel ng kaunlaran.

Pano natin babaguhin ito?

Sa aking palagay, isang mahalagang hakbang tungo sa pagbabago at kaunlaran ay ang intelektwalisasyon ng wikang Filipino. Naniniwala ako na ito ay isa sa mga nararapat nating gawin upang tayo ay makaahon mula sa mahigpit na kapit ng kahirapan. Sa pamamagiatan ng pagiintelektwalisa ng Filipino, ang mga tao ay mas mabibigyang liwanag ukol sa napakaraming mga bagay. Ang karaniwang tao ay hindi na mahihirapan sa pagintindi at pag-aaral ng banyagang lenggwahe. Hindi na magmimistulang nakakababa sa antas ang isang tao nang dahil lamang sa wika. Magkakaroon ng pagkakapantay-pantay sa larangan ng wika. Ito ay magbubunga ng isang bansang, nagkakaisa sa kanilang salita at diwa. At kung ito ang magaganap, siguradong mas uunlad ang ating bayan.

Ang isang batang mag-aaral ngayon ay kinakailangan matuto ng mga aralin sa eskwela gamit ang dalawa o maaaring higit pang lenggwahe. At dahil dito, mas nagiging mabagal ang proseso ng pag-iisip ng bata dahil sa isip pa lamang nila ay kailangan pa nitong magsalin ng mga salita bago maintindihan ang isang salita o di kaya ay bago ito makapag-recite sa klase. Kung ang wikang Filipino ang gagamitin na pangunahing wika sa pagtuturo, mas magiging mabilis ang pagkatuto ng mga mag-aaral. Kapag mas natuto ang mga bata, balang-araw, sila ay magiging mas matatalinong mga indibidwal. Mga indibidwal na handang makipagsabayan sa mga tao sa paligid niya. Mga taong ang gamit na wika ay Filipino rin.

Dapat ding iintelektwalisa ang wikang Filipino sapagkat ito ang kumakatawan sa ating bansa. Ito ang sagisag ng ating kultura, ng ating pagka-Pilipino. Napakahalaga ng pagkakaroon ng sariling pagkakakilanlan ng isang bansa. Ito ay makakatulong di lamang upang tayo ay mas respetuhin at kilalanin ng iba dahil sa ating lahi, ito din ay magbubunga ng mas maalab na damdamin ng pagiging Pilipino para sa ating lahat. Magiging mas nagkakaisa ang mga Pilipino at mas magkakaroon sila ng matinding kagustuhan upang paghusayan ang anumang gawain, para sa karangalan ng ating lahi.

Ang intelektwalisasyon ng Filipino ay hindi ang bukod tanging solusyon sa mga problema ng ating bansa, ngunit sa aking paniniwala, ito ay isa sa mga kinakailangan upang tayo ay umunlad. Hindi ko rin naman sinasabing napakadaling isakatuparan nito sapagkat ang nasabing hakbang ay may kalakip na mga malawakang pagbabago na nangangailangan ng maraming panahon, matinding pagsasaliksik, di matatawarang dedikasyon, at maging mga malalaking pondo. Ngunit kung ang lahat ng Pilipino ay magtutulong-tulong upang makamit ito, magiging mas posible ito para sa atin. Malay natin, baka ito ang maging dahilan upang tayo ay muling makapagsabayan o di kaya ay manguna man sa ating mga kalapit na bansa sa Asya, o maging sa buong mundo man.
-->Ariane Astorga

Tuesday, June 06, 2006
di uso ang sumusuko!

QUITTERS NEVER WIN. tandaan ito.
______________________________________________


Nawala ang mahiwagang EAF (enrollment assessment form) ko. . .

iniwan ko lang naman siya don sa drawer pero nang tumingin ako don, WALA NA SIYA!
tsk tsk tsk. kailangan ko kaya yun. may cheke akong ipapa-incash at wa-epek yun kung wala ang aking EAF(sidetrack:yung para nga sa GMG, pinrint ko nlng ung sked ko sa myLaSalle kelangan din kasi yung eaf dun). . . alam ko namang pwede magpare-print ng EAF sa halagang 70php. pero hindi ko talaga matanggap na magbabayad pa ako at maghihintay ng ilang araw para lang makakuha ng bagong eaf. sayang din ang 70pesos ah, na pwede ko nang ipambili ng GMO-Chicken meal sa Tropical Hut, o kaya ng load na pangtxt, o kaya internet card, o kaya ipambayad sa pedicure o kaya pambili ng isang milyong siomai sa Agno!.. hahaha. . . walang sukuan!

kaya ano ang ginawa ko? ayun! halos baligtarin ko ang bahay namin kakahanap sa piraso ng papel na yon. mga dalawang araw ko ding binulatlat ang lahat ng envelope at folder na aking pwedeng hanapan ng EAF ko. pano ba naman kasi.. notorious ang nanay ko sa napaka-kawili-wili nyang ugali ng pagtatapon sa anumang papel na makita nyang nakakalat.(grrrr) pero teka, nasa drawer yun, so technically, di siya nakakalat! hahaha...(defensive!)

mabuti na rin siguro kasi nadiskubre kong bundok-bundok na pala ng basurang papel ang dapat ko nang idispatcha! mga test paper, reviewer, lecture, drawing, manila paper, folder, at kung anu-ano pang basura na mula pa sa high school! hahaha... kaya ayun. tapon! tapon! tapon!

wala talagang sukuan toh. malakas ang pakiramdam kong mahahanap ko din yon! *evil laugh*

matapos ang maraming oras ng paghahanap..... *CHEDENG!!!!!!!* nahanap ko din siya!... alam mo kung san ko nahanap??? dun sa mini cabinet sa ilalim lang mismo nung drawer na sinabi kong pinaglagyan ko. nandun siya, sa kasuluk-sulukan! sa pinakamadilim na bahagi kung saan walang normal na taong makakahanap sa kanya. doon sa kalikud-likuran! ! ! ! ! ! haller naman mga pips. panu naman siya lumanding don diba???... hahahaha....

wag na nating alamin yon. pero ang mahalaga ay hindi ako sumuko! naisalba ang 70 pesos ko! hahahaha... punta na tayong Tropical Hut! nyahahaha...
***


ang isa pang kwento tungkol sa hindi pagsuko ay ang paghahanap ko ng mumurahing sneakers!.. matagal ko nang inasam yun.(dahil likas akong kuripot at ayokong bumili ng orig eh.haha) kaya ayun! na-coerce ko sina Keren, Maple at Macmac na samahan ako kahapon sa Harrison Plaza. bwahahahah... after ten years. naka-jackpot din kmi! 200 lang. at ang kulay??? syempre, kulay-'Ariane'... pink at blue! wahehehe... =P

***
ang moral lesson dito ay... wag kang susuko agad. kahit mukhang malabo at minsan imposible man, kung desidido ka talaga, sugod lang! hahaha. . . malay mo.
ito pa pala. lesson din ito. HUWAG IKALAT ANG MAHAHALAGANG MGA BAGAY tulad ng EAF. hahaha. . . ^_^

Friday, June 02, 2006
stressed.

my muscles are hurting right now!.. damn. . .

*Kizia, Janna, Clarence and I went to SM Mall of Asia(cue music: ang laki laki..ang laki laki..)...
*We battled the pollution, the traffic and the rain just to get there.
*When we finally reached our destination, we found ourselves walking til our feet hurt!
*But along the way, we had a great time window-shopping and trying on stuff. haha..
*That's what you get when your budget is SUPER limited. haha.. (yahu for jana)
*After eating, we also stopped by the arcade to play some games.. haha. (dance revong de-kamay at driving to d max, where i won by the way! haha)
*lights are always prettier at night
*Thank you Jojo for the ride home!..

prior to that...

-i wasn't late for class.haha! ^_^
-had 2 exams for today. Philper is a bummer(goodluck lng).
-note to self: don't interchange the liver and gall bladder. grrrrrrr. . .
-ran all the way to velasco so as not to be late for relstwo but only to find out it was cancelled anyway. damn. punta na lang akong GMG booth. ^_^
-studied at the lib and almost fell asleep.haha.
-helped out macmac with his papers needed for transferring schools.
-went to clrnce's dorm. (kizia belat! jwk :P)


and now. . .

-im tired. merely thinking about the stuff i have to do, makes me exhausted already. i can already see myself being VERY busy in the coming weeks. i dunno.
-suddenly i feel sad. maybe after a really happy "high" there comes a really sad "low" too, though unexplained. . . . .or maybe i'm just tired.. . .yeah. i guess i am.
-i'm tired. physically, mentally AND emotionally. .
-i think i need some rest.
-i also think i hav to pray more too. iv been too busy lately. sori po. there are a lot of things i wanna say to God. i know he listens naman. ^_^