Kapag may Comm Arts student na nagsabi sayong busy siya, maniwala ka sa kanya. Maniwala ka samin. Maniwala ka sakin.

Tumitingin ako sa paligid ko ngayon at nakikita kong mas madami na ang wrinkles ng mga tao. mas maiitim ang eyebags, mas maraming nakabusangot. Nang minsang nasa Photo Lab, napatingin na lang ako sa bawat lumalabas sa dark room. Hindi pa ata ako nakakakita nang may lumabas dun at ngumiti pagtingin sa mga litratong nagawa nila. Madalas ay nakakunot ang noo at magkasalubong ang mga kilay, habang masusing tinititigan ang larawang pinaghirapang kuhanan, tiyagain sa enlarger at ilubog sa mga kemikal. Huwag nating kalimutan na ang mismong paghahanap sa film na ginamit ay hindi rin madali. Haaaay. . . Medyo maswerte pa nga ako at hindi ko nakuha ngayon ang ilan sa mga kilabot na prof ng departamento. Pero kahit na, isali mo pa rin ako sa listahan ng mga "over-stressed na Comm Arts students". Haaaay...

Patunay sa malungkot na buhay? Eto.
Kung tutuusin wala naman talaga akong pasok tuwing Miyerkules, pero ni minsan ay hindi pa ako pumlya sa pagpunta ng eskuwelahan. Madalas may meeting, kelangan magtrabaho sa darkrum o di kaya ay pumunta sa library para magresearch at kung anu ano pa.